Questa degnità, con le due seguenti diffinizioni, costituiscono il principio della ragion
stretta, della qual è regola l'equità civile, al cui certo, o sia alla determinata particolarità delle cui
parole, i barbari, d'idee particolari, naturalmente s'acquetano, e tale stimano il diritto che lor si
debba. Onde ciò che in tali casi Ulpiano dice: «lex dura est, sed scripta est», tu diresti, con più
bellezza latina e con maggior eleganza legale: «lex dura est, sed certa est».
Bu saygınlık, aşağıdaki iki tanımla birlikte, medeni hukukun kuralı olan katı akıl ilkesini oluşturur; barbarlar, belirli fikirlerle, doğal olarak bu ilkenin belirli, daha doğrusu belirlenmiş sözcüklerinin özgünlüğüne bağlanırlar ve kendilerine borçlu olunan hukuku böyle kabul ederler. Bu nedenle, Ulpian'ın bu gibi durumlarda söylediği "lex dura est, sed scripta est" sözünü, daha Latince bir güzellikle ve daha büyük bir hukuki zarafetle şöyle söylersiniz: "lex dura est, sed certa est."