Thus, through what has been stated in the Axioms00 concerning the principles pertaining to poetic characters, Jove came into being in poetry naturally as a divine character—that is, an imaginative universal—under which were subsumed all the things pertaining to the divine auspices by the ancient gentile nations, all of which, accordingly, were poetic by nature.
Böylece, Aksiyomlar00'ta şiirsel karakterlere ilişkin ilkeler hakkında belirtilenler aracılığıyla, Jüpiter şiirde doğal olarak ilahi bir karakter—yani, hayal gücüne dayalı bir evrensel—olarak ortaya çıktı; eski putperest ulusların ilahi himayesine ait olan her şey onunAltında toplandı ve buna göre, bunların hepsi doğası gereği şiirseldi.